ศรีลังกาอาจเป็นที่รู้จักจากชายหาดที่มีต้นปาล์มเรียงราย แต่ก็ยังเป็นขุมสมบัติของแหล่งโบราณคดี ซึ่งงดงามที่สุดซึ่งตั้งอยู่ในใจกลางทางภูมิศาสตร์ของประเทศ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เรียกว่าสามเหลี่ยมวัฒนธรรม ภูมิภาคนี้เป็นที่ตั้งของแหล่งมรดกโลกของยูเนสโกไม่น้อยกว่าห้าแห่ง รวมถึงป้อมปราการหินที่สูงตระหง่านของสิกิริยาซึ่งสร้างขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 5 ศตวรรษ

รัฐบาลศรีลังกาเปิดตัวโครงการสามเหลี่ยมวัฒนธรรมในปี พ.ศ. 2525 เพื่อฟื้นฟู อนุรักษ์ และส่งเสริมสิกิริยาและซากปรักหักพังอื่นๆ ในพื้นที่ แต่โครงการดังกล่าวต้องหยุดชะงักลง และการท่องเที่ยวก็มลาย ไม่ถึงหนึ่งปีต่อมาเมื่อเกิดสงครามกลางเมืองนองเลือด ในปี 2552 กองทัพศรีลังกาเอาชนะกลุ่มกบฏทมิฬ ส่งผลให้ การท่องเที่ยวเติบโตขึ้น ผู้มาเยือนศรีลังกาเพิ่มขึ้น 25% ในปีที่แล้วเพียงปีเดียว ในช่วงไฮซีซั่นที่เริ่มต้นในเดือนธันวาคม นักท่องเที่ยวมักจะแห่กันไปที่ Cultural Triangle และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเขามาที่นี่เพราะหินก้อนนั้น Chaminda Jayasekara นักธรรมชาติวิทยาประจำ ซึ่งเป็นหนึ่งในโรงแรมหลายสิบแห่งที่ผุดขึ้นมาในภูมิภาคกล่าว เป็นแหล่งท่องเที่ยวหลักในสามเหลี่ยมและอาจเป็นศรีลังกาทั้งหมด หนึ่งในโรงแรมหลายสิบแห่งที่ผุดขึ้นในภูมิภาคนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยวหลักในสามเหลี่ยมและอาจเป็นศรีลังกาทั้งหมด หนึ่งในโรงแรมหลายสิบแห่งที่ผุดขึ้นในภูมิภาคนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยวหลักในสามเหลี่ยมและอาจเป็นศรีลังกาทั้งหมด